Haagsuh wielâhdag 2019 (HSK-Trias).

Aanwezige renners sportklasse: Maurice de Keijzer, Marco Andeweg.

Zaterdagavond 28 april 2019….wél, niet, wél, niet koersen morgen? De buienrader zou uitkomst moeten geven…”Ja” het is Zondagochtend dróóg! Mooi!
Wekkertje gezet Zondag om 08:00 uur en het eerste wat ik deed was naar buiten kijken: regen, regen én nóg eens regen! “Hellup”…”Maurice wát gaan we doen? Ik zeg, “Ik kom naar je toe, en dan zien we wel”… Op naar Zuidland! Daar aangekomen is het nog steeds drijfnat. “Wat doen we nu? rondje SBU of toch………..”

We hakken de knoop dóór en gáán! De spullen én de fietsen ingeladen en weg zijn we. Eenmaal de Beneluxtunnel uit begint het nóg harder te plenzen. “Nieh normâh meh”. We kijken elkaar aan en denken allebei….”het zal toch niet?”…

Hoe dichter we bij HSK trias in de buurt komen, hoe verder het opklaart. Gelukkâgh mah! “Weh sijn êhr”. Bijschrijven én rugnummer opspelden. Klâh vôhr tuh startêh! Het parcours is nog flink nat in de bochten vooral onder al die bomen, maar de mannen van TRIAS hebben goed hun best gedaan en de baan zo goed mogelijk schoongemaakt.

De eerste ronden was voor een ieder even aftasten wat er mogelijk is en uiteindelijk barst de strijd los, resulterend in een solo van 2 man (de uiteindelijke nummers één en twee). Het peloton knokt voor de derde plaats en na driekwart van de wedstrijd begint het te “krâkeh én têh brekûh”. Maurice zit een aantal keer bij een ontsnapping. Ikzelf heb mijn plaatsje in het peloton gevonden. In de laatste ronden pak ik het wiel van Maurice en probeer mijzelf te positioneren. Dit lukt deels maar helaas kom ik de laatste bocht niet goed door. We finishen in één grote massasprint.

Resultaat; Maurice 14e, Marco 17e.

“Oh Oh Oh Duh Hoagh”. Al met al toch nog een “móóje dagh achtêh deh duinêh!

De zon scheen én het is toch nog droog gebleven!
We gingen beiden zelfs nog naar huis mét een premie! “Krijgh nâuh woat! Et mot nie gekkêh worduh”

Notulist: Marco Andeweg.